برترین دوربین های DSLR نیمه حرفه ای سال 2014

در بازار فعلی دوربین های عکاسی دیجیتالی، که هر روز مدل های جدید بسیار پیشرفته تری در آن عرضه می شوند، گاهی تقسیم بندی دوربین ها در سه کلاس مبتدی، نیمه حرفه ای و حرفه ای دشوار می شود. این دشواری بیشتر از این جهت است که گاهی کشیدن یک مرز مشخص بین دوربین ها واقعا غیر ممکن است و نمی توان به وضوح و بطور کامل مشخص کرد که یک مدل معیین آیا به کلاس، به عنوان مثال، دوربین های نیمه حرفه ای تعلق دارد یا حرفه ای؛ البته باید باور عامه مردم در مورد دوربین های عکاسی - و در موارد تقریبا زیادی حتی نظر اهل فن - را نیز به این معادله اضافه کرد. بیشترین مشکل مربوط به تعریف خود این واژه ها است. در تقسیم بندی دوربین ها به سه کلاسی که اشاره شد از دو معیار کلی استفاده می شود، که بیشتر سردرگمی حاصل نیز به همین دلیل است.

اولین معیار در تقسیم بندی دوربین های دیجیتالی به سه کلاس مبتدی، نیمه حرفه ای و حرفه ای ( که تقریبا در تمام انواع اصلی این دوربین ها - دوربین های عکاسی دیجیتالی کامپکت، بدون آینه و DSLR- صادق است ) ویژگی هاو مشخصات فنی ای است که مدل های مختلف ارائه می کنند. بدون شک مشخصات فنی و ویژگی های طراحی دوربین عکاسی ای که برای مخاطبانی طراحی شده است که به تازگی قدم به دنیای عکاسی و دوربین های عکاسی DSLR گذاشته اند با این موارد در دوربینیکه برای عکاسان با تجربه تر طراحی شده است، فرق می کنند. دومین معیار برای تقسیم بندی دوربین ها در این کلاس، به شکل ویژه و خاص تری، اندازه سنسور تصویری است که دوربین ها عکاسی دیجیتالی ارائه می کنند ( که این معیار نیز تقریبا در طبقه بندی انواع اصلی دوربین های دیجیتالی که اشاره شد نیز صادق است ). از منظر این معیار، دوربین های عکاسی DSLR فول فریم ( مدل های مجهز به سنسور تصویر فول فریم یا 35 میلی متر ) دوربین های حرفهای در نظر گرفته می شوند؛ حتی با وجودی که سایر مشخصات و ویژگی های فنی آنها تفاوت زیادی با دوربین های نیمه حرفه ای نداشته باشد. در این طبقه بندی دوربین های عکاسی DSLR دارای سنسور تصویر APS-C دوربین های نیمه حرفه ای تلقی می شوند؛ و بیشترین سردرگمی ای که ایجاد می شود در همین جاست. گاهی تقریبا تنها تفاوت این دوربین ها با مدل هایی که در کلاس حرفه ای طبقه بندی شده اند، اندازه سنسور تصویر آنهاست ( به عنوان مثال، دوربین های Nikon D750، Canon EOS 60D، و Canon 70D را در نظر بگیرید ).

ما قبلا دوربین های عکاسی DSLR و بدون آینه را بر روی هم به عنوان دوربین های دارای لنز قابل تعویض در نظر گرفته و بهترین مدل های موجود را معرفی می کردیم. اما در حال حاضر به دلیل اینکه دوربین های بدون آینه زیادی در بازار عرضه شده و می شوند، تصمیم گرفته ایم این دوربین ها را از مدل های DSLR جدا کنیم. این امر به این معنی نیست که ما در انتخاب بهترین مدل ها مردد هستیم، بلکه در این کلاس از دوربین های عکاسی مدل های بسیار خوب زیادی وجود دارند که گذشتن از کنار آنها واقعا بی انصافی است. خاصه اینکه، ما دوست داریم شاهد پیشرفت های بیشتری در سیستم های AF ( فوکوس خودکار ) تقریبا تمام دوربین های DSLR نیمه حرفه ای باشیم، زیرا ماژول های AF اختصاصی آنها همراه با قابلیت های رهگیری سوژه می تواند وجه تمایز واقعی این دوربین ها از همتاهای بدون آینه خود، وقتی پای فوکوس سریع و دقیق به میان می آید، باشد. در این مقاله به بررسی اجمالی دوربین های زیر می پردازیم :

• Canon EOS 7D Mark II
• Sony SLT-a77 II
• Nikon D7100
• Pentax K-3
• Canon EOS 70D

این لیست بهترین دوربین های عکاسی DSLR نیمه حرفه ای ما برای سال 2014 را تشکیل می دهد. تمام دوربین های موجود در این لیست مجهز به سنسور تصویر APS-C بوده و برخی از ویژگی های حرفه ای ( در سطح حرفه ای ) را از همتاهای جاافتاده تر و قدیمی تر خود وام گرفته اند.